Een keuken om in te wonen..

De design guru achter Williemans-sonoma onthuld hoe ze haar keuken omtoverde in het hart van het huis.

Sommige mensen hebben wat met schoenen; ik heb dat met keukens. Ik groeide op in een groot gezin in spanje en het was altijd druk in de keuken. Op een nieuwjaarsdag vroeg ik mezelf af: wat zijn mijn dromen? Ik besloot dat ik een keuken wilde die werkte voor mij, m’n 2 zoons en m’n vrienden. Het moest een ruimte zijn die ons inspireerde. Ik begon met het verzamelen van ideeen en ben maanden bezig geweest met het schetsen van ideeen. Ik vroeg aan wat vrienden, die kok waren, wat absolute must-haves waren voor in de keuken, vanuit daar heb ik mijn eigen lijstje gemaakt.

De sleutel tot het maken van een droomkeuken is een aannemer die niet bang is. In mijn geval was dat mijn broer Ibo Tejeda. We bouwden een keuken voor mijn dagelijkse leven. Ik heb 2 fornuizen, één daarvan is alleen voor paella, wat ik nooit maak voor maar 6 mensen. Ik maak het altijd voor minstens 10 mensen, soms zelfs 22. De maaltijd heeft een late wijde pot nodig en een grote vlam.

Viking heeft een kookplaat voor een wok, en deze is pefect omdat het rooster bijna 2 meter groot is.

Het hele ding met paella is dat het zodra het klaar is, ook gegeten moet worden, het moet dus gekookt worden terwijl de mensen er omheen zitten. En er zijn genoeg plekken om te zitten.

Voor mij is de keuken echt een een woonkamer. Er wordt meer geleefd in de keuken dan waar dan ook in het huis. De kandelaar die boven het ijland hangs, and tapijten op de grond maken het gezellig. Er is een groot bed, een flat-screen en een groot krijtbord waar mijn zonen kunnen spelen of huiswerk kunnen maken. Zo kunnen we kletsen terwijl ik aan het koken ben. Mijn kookboeken en magazines sla ik daar ook op. Zo kan ik mijn voeten ergens op leggen en genieten van een goed glas wijn

Aangezien ik maar 1.50m hoog bem, heb ik goed nagedacht over hoe we de keuken zo handig mogelijk konden maken. Er is één plank voor alledaagse dingen zoals kommen. Ik koop alles in het wit omdat het er dan nooit rommelig uitziet. Alles van Viking is zwart, zo mixt het mooi met de donkere kastjes en vloer. Alles vanaf de lades naar beneden is donker  en vanaf het werkblad omhoog is alles wit. Dat geeft me ruimte om te ademen. Bij de spoelbak is een erg grappig idee wat ik ergens heb gezien; een snede in het werkblad met daarin 3 gaten voor de afvalemmers.

Tegen het einde van het project ging ik lunchen emt Chuck Williams, en hij liet mijn zijn favourite producten zien, van aardappelschillers tot te beste messen. De knoflookpers die gevormd is als een traan en de grote rode peper molen zijn nu ook mijn favourite

A Kitchen Crafted for Easy Living

The design guru behind Williams-Sonoma reveals how she turned her kitchen into the heart of her family’s home

Some people have a thing for shoes; I have a thing for kitchens. I grew up in a large family in Spain, and we always crowded into the kitchen. One New Year’s Day, I asked myself: What are my dreams? I decided that I wanted a kitchen that worked for me, my two boys, and my friends. It needed to be a room that inspired us. I started collecting ideas and tear sheets and spent months sketching ideas. I asked my chef friends for their kitchen must-haves and then came up with a list of my own.

The key to building a dream kitchen is a fearless contractor. In my case, that meant my brother Ibo Tejada. We built a kitchen for my everyday life. I have two ranges, and one is solely for paella, which I never make for just 6 people. I always make it for 10 and sometimes for 22. The dish requires a low, wide pot and a large flame. Viking has a cooktop for a wok, and it’s perfect because the grate is nearly two feet across. The thing about paella is that it needs to be eaten as soon as it’s ready, so you have to cook it while people are around. And there are plenty of spots for relaxing, because nobody wants to stand around looking at a stove in the corner.

For me, the kitchen is really the living room. There’s more living done in the kitchen than anywhere else in the house; it shouldn’t be austere. A chandelier hangs above the island, and rugs on the wood floor make it cozy. There’s a giant daybed, a flat-screen TV, and a big chalkboard where my sons, Tristan and Aristos, can play games or do homework. We can talk while I cook. I store my cookbooks and magazines there, too, so it’s somewhere I can put my feet up and enjoy a glass of wine while browsing recipes.

Since I’m only five feet tall, I thought a lot about what would make the kitchen convenient, which means no cupboards overhead. There’s one shelf for everyday things like plates and bowls. I buy everything in white because even if it’s not organized, the kitchen never looks like a major mess. All the Viking appliances are black, so they blend with the ebony-color cabinets and flooring. The work crew applied the finish to the floors and drawers at the same time, which was more efficient and ensured that the color was uniform. Everything from the drawers down is ebonized and from the counter up is white. It gives me space to breathe.

Near the sinks is a really fun idea I saw somewhere; cut into the countertop are three holes for the garbage bins—one each for recycling, compost, and garbage. The children are into recycling; they really keep me in line.

Toward the end of the project I had lunch with Chuck Williams of Williams-Sonoma, and he showed me his favorite products, from a potato peeler to the best knives. The teardrop-shape garlic masher and big red pepper mill are now two of my favorites too.